Skip to main content

బోయినం

ఆ రోజు అప్రయత్నంగా వంట డ్యూటీ నాగబాబుకి ఇచ్చేసి డిక్షనరీ పక్కన పెట్టుకుని హిందూ పేపర్ చదువుకుంటున్నాను.

"ఒరేయ్, పప్పులో ఉప్పెంత వెయ్యాలి ?" అడిగాడు నాగబాబు.
"ఒక చారెడు వెయ్ " తల తిప్పకుండా సమధానం చెప్పా.
"మరి చారేమో గిన్నెడు ఉంది కదరా ?"

ఈ సారి తలెత్తి చూడకుండా ఉండలేకపోయాను.

వంటింటి గుమ్మంలో బనీనుతో కుడి చేతిలో గరిట పట్టుకుని ఎడం చెయ్యి నడుం మీద వేసుకుని చిరునవ్వులు చిందిస్తున్నాడు వాడు.

"ఒరేయ్ బడుద్ధాయ్, నీకు తెలుగొచ్చా అసలు ?" అరిచాను.
" ఓహో అర్ధం అయింది లే, అరుస్తావెందుకు ? చారిగాడు పెరుగు తెస్తానని బైటకి వెళ్ళాడు ఇప్పుడే. వాడొచ్చే దాకా ఆగాలంటే కష్టం" అన్నాడు నాగబాబు.

ఈ రోజు హిందూ పేపరు అనవసరంగా కొన్నట్టున్నాను.

"ఒరేయ్ సన్నాసీ, చారెడు అంటే ఇంత" అన్నాను అరచేతిలో నాలుగువేళ్ళ మీద బొటనవేలు మడిచి చూపిస్తూ,
"అయినా నీకు తెలుగూ రాదు, వంటా రాదు; ఇలా ఐతే ఎదో ఒక టీవీ ఛానల్లో వంటల ప్రోగ్రాంలో యాంకర్ కింద సెటిల్ అవ్వాల్సొస్తుంది జాగ్రత్త !" శపించా.

వాడు పగలబడి నవ్వి లోపలికెళిపోయాడు, పొగిడాననుకున్నాడో ఏమో!

అప్పుడప్పుడు విసిగిస్తాడు గానీ, వాడి మంచితనం లీటర్లతోనో, మీటర్లతోనో, మాటల్తోనో కొలవలేము. చిన్నప్పటినించీ వాడంటే నాకు అభిమానం, నేనంటే వాడికి నమ్మకం. ఆలోచిస్తూ పేపరు పక్కన పడేసి ఫ్లాష్ బ్యాక్ లోకి వెళ్ళిపోయాను.
--------------------------------------------------------
"ఒరేయ్ నాన్నా, మా బుజ్జి కదూ...ఆం తినమ్మా" బ్రతిమాలుతోంది మా అమ్మ.
"అమ్మా, నాకు ఆం ఒద్దే...బోయినం కావాలి"
"బోయినం అంటే ఇదే........బంగారు కొండ కదూ, తొందరగా తినేయలి"
"అహా...ఇది బోయినం కాదు..నేను తినను"
"అలా గొడవ చెయ్యకూడదు, చూడు నాగబాబు అప్పుడే ఆం తినేసి ఒచ్చాడు" అంది మా అమ్మ, అప్పుడే ఒచ్చిన వాణ్ణి చూపిస్తూ.
"నేను బోయినం ఐతేనే తింటాను" అని అరిచాను గట్టిగా.
"ఈ బోయినం ఏవిట్రా, ఎక్కడ తిన్నావు ?" అడిగింది మా అమ్మ .

"మరేమో, ఆకేసి,పప్పేసి,నెయ్యేసి,కూరేసి,అన్నమేసి... మొన్న పెళ్ళికి వెళ్తే పెట్టారే, అది" అన్నాను.
అప్పుడు నా బాధ అర్ధం అయిన మా అమ్మ, ఒక అరిటాకు పట్టుకొచ్చి, కంచంలోవన్నీ అందులో వేసి పెట్టింది.
తృప్తిగా కళ్ళు మూసుకుని తిన్నాను.

ఇదంతా అక్కడే ఉండి చూస్తున్న నాగబాబుగాడు ఆ రోజు నుండి నా ఫ్యాన్ అయిపోయాడు.

ఇందాక, చిన్నప్పటినించీ వాడంటే నాకు అభిమానం, నేనంటే వాడికి నమ్మకం అని చెప్పాను కదా....తప్పు.
అంటే...వాడంటే నాకు ద్వేషం, నేనంటే వాడికి అపనమ్మకం అని కాదు;

వాడంటే నాకు నామ్మకం, నేనంటే వాడికి అభిమానం !

Comments

మొదటి టపాలోనే నవ్వుల పువ్వులు పూయించారు .ఆల్ ది బెస్ట్ !
అన్నట్టు ఇప్పుడూ ప్రతిరోజూ బోయనమేనా ?
nice man.excellent command on telugu language
వేమన said…
@పరిమళంగారు - నెనర్లు. చిన్నప్పటి వైభవం ఇప్పుడెక్కడ లెండి :)

@వినయ్ - ధన్యవాదాలు.
sunita said…
మీరు చెప్పినట్టుగా మీ పోస్టు సరదాగానే ఉంది . All the best.
భావన said…
హ హ హ "ఆం వొద్దు బోయినం కావాలా" మంచి కోరికే... బాగుంది మీరు మీ నాగ బాబు. సరదా గా రాసేరు.. :-)
This comment has been removed by the author.
బోయినం కేక.. బాగా రాస్తున్నారు
మేం కూడా కరకరలు కోసం వెయిట్ చేస్తున్నాం all the best
Manohar Dubbaka said…
Dude babu..good going. Inkenti "Make festival"..:D
వేమన said…
సునితగారు, భావనగారు, హరేకృష్ణ....నెనర్లు !
భలే. మా ఇంటికి రండి, ఆ బోయినాల వాయినం రోజూ చదివిస్తా...కాకపోతే లెటస్ ఆకులో, చీజ్ వేసి, బీన్స్ కలిపి, హామస్, ఫలాఫల్ కూడా వేసి చుట్టి ఇస్తాను ;)
మీ నాగ బాబు కి తెలుగు రాక చారెడు ఉప్పు అంటే గిన్నెడు అనుకున్నారు కాని నాకు వంట రాక చారెడు అంటే చేటడు ఉప్పు అని అనుకునేదాన్ని . చాల బాగా రాశారు
వేమన said…
ఉషగారు,
ఏంటీ, రోజూ బోయినాల వాయినమా...ఇదేదో బంపర్ ఆఫర్ లా ఉందే !
అయినా మీరు next levelలో ఉన్నారు లెండి. నేను మటుకు ఏ దేశమేగినా ఎందు కాలిడినా టామాటా పప్పు, బంగాళదుంప వేపుడు మీద బతికేస్తున్నాను. అవి ఎక్కడయినా దొరుకుతాయి కద మరి !
వేమన said…
శివరంజనిగారు,
నెనర్లు.
అయినా గోదావరి వాళ్ళకి వంట రాకపోడమేంటి..
నాకు చెప్పకండి..మా అమ్మ వాళ్ళది గోదావరే !
వేమన said…
Sandrokottos - Thanks, as always !
Unknown said…
డూడ్ ఘుడ్వన్

ఇస్టొరి లొ చమత్/కారం స్వీట్/గుంది

Popular posts from this blog

నేను, దేవుడు, మా నాన్న - 2

మర్నాడు ఆదివారం కావడంతో మా పిల్లకాయల పార్టీ సర్వ సభ్య సమవేశం మొదలైంది. పక్కింట్లో ఉండే బుజ్జి గాడూ, వాళ్ళ తమ్ముడు పండు గాడు, వాళ్ళ పక్కింట్లో ఉండే శీనుగాడూ, వాళ్ళ చెల్లి కవిత హాజరయ్యారు. అధ్యక్షత వహిస్తున్న మా చెల్లి డయిలాగులేవీ లేకుండా "ఓ పియా పియా.. ఓ పియా పియా " అంటూ ఇళయరాజా పాటని ప్రళయ రాగంలో విలయ తాండవం చేయించింది. అయిదు నిమిషాలయినా పాట ముందుకి కదలకపోవడంతో అందరూ వెళ్ళిపోక ముందే దాన్ని కూర్చోబెట్టి నేను మొదలెట్టాను. "జీవితమే ఒక ఆట, సాహసమే పూబాట.. నాలో ఊపిరి ఉన్నన్నాళ్ళూ ఉండవు మీకూ కన్నీళ్ళూ అనాథలైనా అభాగ్యులైనా అంతా నా వాళ్ళూ ఎదురే నాకు లేదు, నన్నెవరూ ఆపలేరూ" అంటూ వేలు చూపిస్తూ గుండ్రంగా తిరుగుతూ...ఆపేసాను - వీధి చివర చారిగాడు కనిపించాడు. మామూలుగా పరిగెట్టడం మానేసి గుర్రం ఎక్కి ఒస్తున్నట్టు గెంతుకుంటూ ఒస్తున్నాడు వాడు. ఒస్తూనే పక్కకి లాక్కెళ్ళి, "ఒరేయ్, మా నాన్న జేబులో యాభై రూపాయిలు దొరికాయి రా, మనం ఫైవ్ స్టార్ చాక్కెట్ట్లు కొనుక్కుందాం పద" అన్నాడు. అసలు వీడు గుండెలు తీసిన బంటు కాకపోయినా కనీసం గుండు చేసి ఒదిలిపెట్టే బంటు అని అప్పటికే నాకు అను

నేను, దేవుడు, మా నాన్న - 1

ఆ రోజు స్కూల్లో ఘోర పరాభవం జరిగింది.అసలు రోజూ స్కూల్ కి ఎందుకు వెళ్ళాలో అర్ధం గాక ఏడుస్తూ వెళ్తుంటే ఈ అవమానాలోటీ - బాలయ్య సినిమానే చూడలేక చూస్తుంటే, మధ్యలో విజయ్ కాంత్ డబ్బింగ్ సినిమా ట్రైలర్ వేసినట్టు ! సరే, అసలేం జరిగిందో చెబుతాను. ఆ రొజు పొద్దుటే స్కూల్లో ప్రెయెర్ జరుగుతోంది. రెండో క్లాసు వాళ్ళం కావడంతో తగిన గౌరవం ఇచ్చి ముందు నించోబెట్టారు. ఎదురుగా మా హెడ్మాష్టరు నించున్నాడు. వాడి పేరు వలవన్. పెద్ద పెద్ద మీసాలేసుకుని ఒక లోటాడు టీ తాగుతూ తిరిగే వాడంటే మాకు హడల్. మా టీచరుకి అంతకంటే హడల్ అని నా నమ్మకం. ఎందుకంటే క్లాసు రూము పక్క నించి వాడు వెళ్ళినప్పుడల్లా మా అందరికంటే ముందు మా టీచరు నోటి మీద వేలేసుకునేది. అది చూసి మేము కూడా వేసుకునేవాళ్ళం. అసలు వాడి లాంటి వాళ్ళని స్కూల్లో ఉంటే వలవన్ అంటారనీ, బైటకొచ్చి దేశం మీద పడితే వీరప్పన్ అంటారనీ తరవాత తరవాత, కొంచెం లోక ఙానం ఒచ్చాక తెలిసింది. ఇదివరకెపుడో కుదురు లేని దూడ పిల్ల పులి ముందుకెళ్ళి డాన్స్ చేసిందిట! నా వెనక నించున్న నాగబాబు గాడికి ఉన్నట్టుండి ఎక్కడలేని చిలిపితనం ముంచుకొచ్చి నిక్కర్లో నీట్ గా టక్ చేసి ఉన్న నా చొక్కాని సాంతం బైటకి లాగా